sobota, 31 sierpnia 2019

Anoreksja

Anoreksja jest  coraz częściej spotykanym problemem w naszych czasach. Coraz więcej dorosłych i dzieci cierpi z powodu tego zaburzenia. Powody są różne: presja społeczna, wyśmiewanie się z grubych osób itd.
Definicja:
Czym jest anoreksja myślę, że każdy wie. Dla przypomnienia jest to jedno z zaburzeń odżywiania określane również jako jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa). Jak sama nazwa wskazuje zaburzenie to charakteryzuje się problemami dotyczącymi przyjmowania pokarmu: lękiem przez przybraniem na wadze, spadającą wagą pacjenta oraz odmawianiu posiłków. Osoby takie często mają problem dotyczący postrzegania własnej osoby. Widzą się jako bardziej otyłe niż w rzeczywistości są nawet w wypadku wyjątkowo wychudzonej sylwetki.

Objawy:
Do objawów anoreksji należą:
  • spożywanie niewielkich ilości posiłków
  • częste ważenie się
  • lęk przed wzrostem masy ciała
  • próby unikania posiłków
  • zaburzenia koncentracji
  • przewlekłe zmęczenie
  • napady padaczkowe
  • wzdęcia
  • niepłodność
  • zaparcia
  • bóle brzucha
  • wymioty
  • zajady w kącikach ust
  • wypadanie włosów
  • omdlenia
Czynniki wpływające na występowanie anoreksji:
  • kompulsje
  • depresja
  • zaburzenia osobowości
  • lęk
  • obsesja
  • perfekcjonizm
  • zbyt wysokie ambicje
  • przebyta trauma
  • kompleksy
  • presja społeczna

Leczenie:
Najważniejszym elementem leczenia jest skupienie się na tym, aby chory odzyskał prawidłową wagę. Osoba taka czasem wymaga hospitalizacji, gdy masa jej ciała jest zbyt niska do tego stopnia, że stanowi zagrożenie dla życia.
Farmakoterapia: Niektóre leki m.in antydepresanty często okazują się pomocne, zwłaszcza, że często wraz z anoreksją występują inne zaburzenia takie jak depresja czy zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
Psychoterapia: Stanowi główną metodę leczenia anoreksji. Najbardziej skuteczna tutaj jest terapia poznawczo-behawioralna oraz terapia rodzinna, która jest stosowana w celu prób wykrycia problemów rodzinnych, które mogły przyczynić się do rozwoju choroby.

Ciekawostki:
  • Najczęściej rozwija się między 13, a 25 rokiem życia;
  • Kobiety dotknięte anoreksją często przestają miesiączkować;
  • Anoreksja dotyka zarówno kobiety jak i mężczyzn;
  • 20% osób chorych na anoreksję umiera z powodu samobójstwa;
  • Osoba chora na anoreksję nie zawsze jest wychudzona, masa ciała takiej osoby może być przeróżna;
  • Uzyskanie normalnej wagi i normalne jedzenie nie oznacza jeszcze wyzdrowienia.

To by było na tyle na ten temat. Jeżeli w naszym otoczeniu znajduje się ktoś chorujący na anoreksję to pamiętajmy, aby powstrzymać się od wszelkich komentarzy dotyczących ich wagi, a okazać im nasze wsparcie w walce z chorobą.


Życzę wszystkim miłego dnia! 😘

czwartek, 22 sierpnia 2019

😫 Toksyczne relacje 😫

W ciągu całego życia wszyscy nawiązujemy masę relacji z innymi ludźmi. Niektóre z nich niestety mogą okazać się dla nas toksyczne. Co najgorsze - często nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo wyniszcza nas ona od środka.

Definicja:
Chyba każdy z nas wie czym są toksyczne relacje. Dla przypomnienia są to relacje, które wpływają negatywnie na naszą osobę. Takie związki w pewnym sensie ograniczają naszą wolność i uzależniają nas od danej osoby, dlatego tak ciężko się z takiej relacji uwolnić. 

Sygnały alarmowe:
No dobrze, ale po czym poznać, że relacja jest lub zaczyna być dla nas toksyczna?
  • Czujesz się niewystarczający - taka relacja znacznie obniża nasze poczucie własnej wartości. Czujesz, że nigdy nie będziesz i nie jesteś wystarczający. Wystarczająco miły, dobry, mądry czy interesujący. Zawsze coś jest z tobą nie tak. W efekcie starasz się wypaść jak najlepiej w oczach danej osoby. Kontrolujesz swój każdy krok, aby zyskać jej aprobatę. Twoja pewność siebie jest coraz niższa, a wiele rzeczy zależy od opinii właśnie tej osoby;
  • Czujesz się źle - Normalna, zdrowa relacja powinna wpływać pozytywnie na nasze samopoczucie. Toksyczna relacja tymczasem sprawia, że czujemy się gorzej. Zaczynamy porównywać się do danej osoby, po spotkaniu nasz nastrój pogarsza się. To zdecydowanie powinien być dla nas sygnał alarmowy;
  • Zawsze jesteś winny - niezależnie od tego co by się nie działo, z jakiegokolwiek powodu doszło by do sprzeczki...wina zawsze jest twoja i tylko twoja. To ty musisz przepraszać. Jeżeli tego nie zrobisz to druga osoba nawet nie zrobi kroku w kierunku naprawienia relacji czy pozbycia się konfliktu;
  • Trudno jest cokolwiek naprawić - Żadna rozmowa na temat problemów w relacji najprawdopodobniej nie nastąpi. Na twoje oczekiwania wobec niej, prośby...uwaga nawet nie będzie zwrócona. Innymi słowy wszelkie niewygodne dla tej osoby kwestie zostaną pominięte;
  • Ciągła krytyka - cokolwiek byś nie zrobił, jakkolwiek być się nie starał zawsze znajdzie się coś co zostanie w tobie skrytykowane. Osoba ta nie przejmuje się, że możecie znajdować się w miejscu publicznym lub też w gronie waszych znajomych. Koniecznie wyrazi swoją opinię na twój temat. Uwagi dotyczące twojego zachowania, charakteru czy też wyglądu są tutaj na porządku dziennym;
  • Uczucie odizolowania - taka osoba w toksycznej relacji może starać się ciebie odizolować od innych ludzi. Chce mieć cię tylko dla siebie, wywierać na ciebie jeszcze większy wpływ, mieć cię pod jeszcze większą kontrolą;
  • Ciągła rywalizacja - w takich relacjach brak jest wzajemnego wsparcia, które powinno występować w każdej relacji. Zamiast tego ciągle ze sobą o coś rywalizujecie. Jedno stara się być lepsze od drugiego. Ciągle porównujecie się do siebie nawzajem. To wszystko również wpływa na wytworzenie się negatywnej samooceny;
  • Nieuzasadniona zazdrość - w toksycznej relacji często bez wyraźnego powodu czujemy się zazdrośni o drugą osobę. Boimy się utraty relacji i z tego powodu jesteśmy zazdrośni o każdego znajomego danej osoby, z którą ta spędza swój czas. Czujemy się mniej ważni dla tej osoby, boimy się, że zostaniemy zastąpieni;
  • Uzależnienie od danej osoby - z biegiem czasu czujesz się coraz bardziej zależna od drugiej osoby. Stara się ona zwiększyć tę zależność wmawiając ci, że bez niej sobie nie poradzisz;
  • Nie masz swojego zdania - twoja opinia nie może być inna niż tej drugiej osoby. Jeżeli jest, to najprawdopodobniej zostanie określona jako błędna, zła. Twoje zdanie powinno być dokładnie takie jak jej;
  • Masz się zmieniać - taka osoba nie akceptuje cię dokładnie takim jakim jesteś. Jeżeli coś jej się w tobie nie podoba masz to zmienić i dopasować się do jej standardów. Zmieniać swoje cechy charakteru, zachowywać się tak jak ona chce czy też ubierać się i czesać zgodnie z jej gustem. Jeśli nie, spotkasz się z krytyką z jej strony.
Toksyczna relacja - co robić?:
W pierwszej kolejności należy spróbować zwyczajnie porozmawiać z daną osobą. Niestety taka osoba nie zawsze chce słuchać. Ona nie widzi problemu. Dla niej wszystko jest okay. Próba rozmowy może zakończyć się kłótnią. W takiej sytuacji, gdy ta osoba nie jest skłonna na do jakichkolwiek zmian najlepsze co można zrobić to niestety zakończenie relacji. Może to być ciężkie, jednakże należy pamiętać, że żadna, nawet najdłuższa relacja nie jest warta naszego zdrowia psychicznego.

To by było na tyle. Toksyczne relacje to bardzo poważny i przykry problem, który może dotyczyć każdego z nas, gdyż niestety nie możemy przewidzieć czy dana relacja się z czasem w taką przerodzi, czy jednak nie.

Życzę wszystkim miłego dnia! 😘

wtorek, 20 sierpnia 2019

Zespół Münchhausena

Domyślam się, że wielu z was po raz pierwszy słyszy tę nazwę. Co to tak właściwie jest? Cóż moim zdaniem zdecydowanie jest to dość ciekawe zjawisko...


Definicja:
Zespół Münchhausena jest to choroba z grupy zaburzeń pozorowanych polegająca na celowym wywoływaniu u siebie lub też naśladowaniu objawów bądź też niewydolności psychicznych lub fizycznych w celu wymuszenia na personelu medycznym hospitalizacji. Zespół ten najczęściej występuje u osób dotkniętych zaburzeniami osobowości (zwłaszcza w psychopatii) oraz u osób z tendencjami masochistycznymi lub obsesyjnymi.

Typy:
  • Typ brzuszny
  • Typ skórny
  • Typ krwotoczny
  • Typ neurologiczny
Typ brzuszny:
Wędrująca operacja jamy brzusznej - powodem operacji najczęściej stają się podejrzenia niedrożności jelit, spowodowane połknięciem ostrego przedmiotu.
Typ skórny:
Symulacja dotyczy chorób skóry
Typ krwotoczny:
Histeria krwotoczna - najczęściej prezentowane objawy to objawy hemofilii, wymioty krwią lub też krwotok z płuc. Osoby z tą formą zaburzenia prowokują krwawienia z nosa lub połykają krew zwierzęcą, a następnie prowokują wymioty,
Typ neurologiczny:
Neurologiczny zespół diabelski - Chorzy symulują najczęściej: napady bólów głowy, utraty świadomości i padaczkopodobne

Zastępczy zespół Münchhausena:
Dotyczy on wywoływania objawów przez inną osobę nie tylko u siebie, ale i u dzieci. Cierpią na to najczęściej matki, które wzmacniają istniejące dolegliwości lub wywołują je w podobny sposób jak w wypadku zespołu Münchhausena.


To by było tyle na ten temat. Jest to bardzo szkodliwe zaburzenie, które zdecydowanie trzeba dla własnego bezpieczeństwa leczyć. W tym celu wykorzystywana jest psychoterapia.

Wszystkich gorąco pozdrawiam i życzę miłego dnia! 😘

piątek, 2 sierpnia 2019

Histrioniczne zaburzenie osobowości

Co to tak właściwie jest?:
Zdaję sobie sprawę, że większość osób słyszy to pojęcie po raz pierwszy. Nazwa histrionicznego zaburzenia osobowości pochodzi z łaciny od słowa histrio oznaczającego aktora. Osoby z tym zaburzeniem charakteryzują się niezwykłą teatralnością zachowań, przesadnym wyrażaniem swoich emocji, potrzebą bycia w centrum uwagi oraz prowokacyjną seksualnością. Takie osoby zrobią dosłownie wszystko, aby uwaga była skupiona właśnie na nich, m.in. kogoś szturchną, będą zachowywać się wulgarnie, potkną się, omdleją, a w najbardziej ekstremalnych przypadkach dla uwagi posuną się nawet do próby samobójczej.



Objawy:
  • Teatralność zachowań;
  • Niestosowna uwodzicielskość, prowokacyjne zachowania;
  • Chęć bycia w centrum uwagi, a w razie jej niedostatku odczuwany dyskomfort;
  • Płytka uczuciowość;
  • Koncentracja na atrakcyjności fizycznej;
  • Duże nacechowanie emocjonalne wypowiedzi, tak, aby wpływały na jej odbiór przez rozmówcę;
  • Łatwe uleganie wpływom innych.

Podtypy Millona:
  • Osobowość Histrioniczna Teatralna (osobowość histrioniczna)
  • Osobowość Histrioniczna Infantylna (osobowość histrioniczna i cechy osobowości borderline)
  • Osobowość Histrioniczna Pełna Życia (osobowość histrioniczna i cechy osobowości narcystycznej)
  • Osobowość Histrioniczna Zjednująca (osobowość histrioniczna i cechy osobowości zależnej i kompulsywnej)
  • Osobowość Histrioniczna Wzburzona (osobowość histrioniczna i cechy osobowości borderline)
  • Osobowość Histrioniczna Nieszczera (osobowość histrioniczna i cechy osobowości antyspołecznej)
Leczenie:
W leczeniu histrionicznego zaburzenia osobowości stosuję się głównie psychoterapie. Farmakoterapię natomiast stosuję się tylko w przypadku współwystępowania objawów depresji lub zaburzeń lękowych. Ważnym jest, aby dokładnie sprawdzić tę kwestię, gdyż leki mogą zostać wykorzystane w sposób demonstracyjny przez pacjenta w celu zwrócenia uwagi na powagę swojego stanu. Ich stosowanie wymaga ostrożności przez ryzyko wykorzystania ich w celach samobójczych.

Ciekawostki:
  • Wbrew temu co się może wydawać osoby z tym zaburzeniem są często ciepłe, sympatyczne i pełne energii;
  • Osoby takie bardzo łatwo zmieniają zdanie na jakiś temat. Wystarczy rozmowa z kimś lub przeczytanie czegoś w internecie;
  • Osobowość ta częściej jest diagnozowana u kobiet;
  • Ludzie z tym zaburzeniem często mają niską samoocenę;
  • Osoby z taką osobowością mogą normalnie funkcjonować w społeczeństwie.


To tyle na ten temat. Zaburzenie to jest bardzo ciężkie zarówno dla osób zaburzonych jak dla ich otoczenia. Najważniejsze jest podjęcie leczenia, które umożliwi prawidłowe funkcjonowanie.

Pozdrawiam i życzę miłego dnia! 😘